News

KABANATA 1: ANG PAGPAPANGGAP

Sa gitna ng ingay at siksikan sa Divisoria, isang lalaking nagngangalang “Lando” ang makikitang nagbubuhat ng mabibigat na sako ng bigas at kahon ng mga paninda. Pawisan siya, may dumi sa mukha, at suot ang isang lumang sando na may butas. Sa kabila ng hirap ng trabaho, lagi siyang nakangiti. Ang hindi alam ng mga tao sa palengke, ang lalaking ito ay si Lance Villafuerte, ang nag-iisang tagapagmana ng bilyon-bilyong halaga ng negosyo ng kanyang pamilya.

Sawa na si Lance sa mundo ng mga mayayaman. Ang mga babaeng nakikilala niya ay pawang mga “social climbers” na apelyido at credit card lang niya ang gusto. “Gusto ko ng babaeng mamahalin ako kahit wala akong pera,” sabi niya sa kanyang best friend. Kaya nagdesisyon siyang bumaba sa “ground zero.” Nag-leave siya sa kumpanya at namuhay bilang kargador.

Sa palengke, naranasan niya ang pangmamata. Minsan, sinubukan niyang yayain kumain ang isang saleslady sa mall malapit sa kanila. “Yuck! Kumain ka mag-isa mo! Ang asim mo!” sigaw nito sa kanya. Tiniis ni Lance ang lahat. Sabi niya sa sarili, “Balang araw, makikita ko rin siya.”

At nakita nga niya.

Isang umaga, habang nagbubuhat siya ng gulay, nadulas siya at natapon ang mga kamatis. Galit na galit ang may-ari ng pwesto. “Tanga! Bayaran mo ‘yan!” sigaw ng tindera.

Biglang may lumapit na isang babae. Simple lang ang suot, walang make-up, at… ika-ika maglakad. Pilay ang kanyang kanang paa. Siya si Mia.

“Ale, huwag niyo na po siyang sigawan. Ako na po ang magbabayad,” malumanay na sabi ni Mia. Inilabas niya ang kanyang kakarampot na kinita sa pagtitinda ng sampaguita at ibinigay sa galit na tindera.

Tinulungan ni Mia si Lance na pulutin ang mga kamatis. “Ayos ka lang ba, Kuya? Mag-ingat ka sa susunod,” nakangiting sabi ni Mia.

Natigilan si Lance. Sa dinami-dami ng tao, ang babaeng may kapansanan at kapos din sa buhay ang tanging tumulong sa kanya. Napakaganda ng mga mata nito.

KABANATA 2: ANG PAGKAKAIBIGAN

Mula noon, laging dumadalaw si Lance sa pwesto ni Mia sa gilid ng simbahan kung saan ito nagtitinda. Nalaman niyang ulila na si Mia at nakikitira lang sa isang masungit na tiyahin. Dahil sa kapansanan niya, madalas siyang kutyain.

“Lando, bakit ka ba dikit ng dikit sa akin? Wala naman akong maibibigay sa’yo,” tanong ni Mia habang kumakain sila ng isaw.

“Masaya ako kapag kasama ka, Mia. Mabuti ang puso mo,” sagot ni Lance.

Naging magkasintahan sila. Payak ang kanilang relasyon. Kwek-kwek date, tambay sa parke, at kwentuhan. Pero sa likod ng saya, may mga humahadlang. Ang tiyahin ni Mia na si Aling Berta ay laging galit.

“Mia! Bakit ba ‘yang kargador na ‘yan ang sinagot mo?! Walang mararating ‘yan! Humanap ka ng afam o kaya matandang mayaman! Palamunin ka na nga, magdadala ka pa ng isa pang palamunin!” sigaw ni Aling Berta habang binabato ng tsinelas si Lance.

“Mahal ko po siya, Tiya. Masipag si Lando,” depensa ni Mia.

Sa kabilang banda, nalaman ng pamilya ni Lance ang tungkol kay Mia. May nagsumbong na tauhan. Ipinatawag siya ng kanyang amang si Don Ricardo.

“Lance! Nababaliw ka na ba?! Isang tindera?! At pilay pa?! Sisirain mo ang imahe ng pamilya natin! Hiwalayan mo siya ngayon din o itatakwil kita!” banta ng Don.

“Dad, siya lang ang nagmahal sa akin noong akala niya wala akong pera. Siya ang babaeng pakakasalan ko,” matigas na sagot ni Lance.

Pinalayas si Lance sa mansyon. Masaya siyang umalis. Mas pinili niya ang buhay sa iskwater kasama si Mia kaysa sa yaman na walang pag-ibig. Nagtulungan sila. Si Lance sa umaga bilang kargador, si Mia sa gabi bilang tindera.

KABANATA 3: ANG PAGSUBOK AT ANG REBELASYON

Isang gabi, nagkasakit nang malubha si Mia. Mataas ang lagnat at hindi makahinga. Dinala siya ni Lance sa ospital. Pero dahil “mahirap” lang sila tingnan, hindi sila inasikaso agad ng mga doktor.

“Sir, kailangan po ng deposito bago namin siya i-admit,” sabi ng nurse nang walang emosyon.

“Wala po kaming pera ngayon, pero parang awa niyo na, mamatay ang girlfriend ko!” pagmamakaawa ni Lance.

“Wala kaming magagawa. Maraming pasyente. Doon kayo sa public,” taboy ng nurse.

Nakita ni Lance si Mia na nahihirapan. Doon na siya nagdesisyon. Hindi niya pwedeng hayaang mamatay si Mia dahil lang sa pagpapanggap niya.

Kinuha ni Lance ang kanyang lumang cellphone (na may nakatagong sim card para sa emergencies). Tinawagan niya ang kanyang sekretarya.

“I need a helicopter. Now. Sa tapat ng St. Jude Hospital. At tawagan mo ang may-ari ng ospital na ito. Sabihin mo, bibilhin ko ang shares niya kapag hindi inasikaso ang pasyente ko in 5 minutes.”

Nanlaki ang mata ng nurse nang biglang dumating ang Medical Director, tumatakbo at pinagpapawisan.

“Saan ang pasyente ni Mr. Villafuerte?!” sigaw ng Director.

Agad na ipinasok si Mia sa VIP Room. Nagulat si Mia kahit hilo siya. “Lando… bakit dito? Wala tayong pambayad…”

“Ako ang bahala, Mahal. Magpahinga ka,” bulong ni Lance.

Kinabukasan, gumaling na si Mia. Pero nagtataka siya. Bakit ang daming pagkain? Bakit ang ganda ng kwarto?

“Lando, nagnakaw ka ba?” takot na tanong ni Mia.

Ngumiti si Lance. “Mia, may sasabihin ako sa’yo. Pero kailangan nating pumunta sa isang lugar.”

Binuhat ni Lance si Mia palabas ng ospital. Sa labas, may naghihintay na HELICOPTER.

“Hala! Lando! Ano ‘yan?” gulat na sigaw ni Mia.

“Sakay tayo,” sabi ni Lance.

Dinala sila ng helicopter sa isang private island sa Palawan. Pagbaba nila, may nakahandang romantic dinner sa tabi ng dagat. At sa di kalayuan, nakatayo ang pamilya ni Lance (na napilitang pumunta dahil nagbanta si Lance na ido-donate ang lahat ng yaman sa charity kapag hindi nila tinanggap si Mia) at ang tiyahin ni Mia na si Aling Berta (na sinundo ng private jet).

Si Aling Berta ay halos himatayin. “Jusko! Ang kargador! Mayaman pala?!”

Humarap si Lance kay Mia. Nagpalit na siya ng suot. Naka-puting tuxedo na siya. Ang “Lando” na kargador ay naglaho, at ang nasa harap ni Mia ay si Lance Villafuerte, ang bilyonaryo.

“Mia,” sabi ni Lance habang lumuluhod. “Patawarin mo ako sa pagsisinungaling. Ako si Lance. Mayaman ako, pero naging mahirap ako dahil hinahanap kita. Sa dinami-dami ng tao sa mundo, ikaw lang ang tumanggap sa akin noong ako ay wala. Ikaw lang ang tumulong sa akin noong nadapa ako. Minahal mo ako bilang kargador, kaya ngayon, hayaan mong mahalin kita bilang prinsesa.”

Naglabas si Lance ng singsing. Isang napakalaking diyamante.

“Mia, will you marry me?”

Umiyak si Mia. “Kahit kargador ka o bilyonaryo, ikaw pa rin ang Lando ng buhay ko. Oo, Lance. Oo!”

Nagpalakpakan ang lahat. Si Aling Berta ay lumapit, hiyang-hiya. “Mia… Lance… sorry ha. Alam niyo naman na concern lang ako…”

“Ayos lang po ‘yun, Tiya. Pero sana, natuto na kayo na huwag manghusga,” sagot ni Lance.

Ikinasal sila sa isang engrandeng seremonya. Hindi ikinahiya ni Lance ang kapansanan ni Mia. Ipinagamot niya ito at binigyan ng pinakamagandang prosthesis para makalakad nang maayos.

Si Mia, na dating tinatawanan, ngayon ay isa nang Donya na tumutulong sa mga mahihirap sa Divisoria. At si Lance? Natagpuan niya ang tunay na yaman—hindi sa bangko, kundi sa puso ng babaeng minahal siya nang wagas.

Kayo mga ka-Sawi, anong gagawin niyo kung malaman niyong ang jowa niyong mahirap ay bilyonaryo pala? At kung kayo si Lance, mamahalin niyo ba ang isang babaeng may kapansanan? Mag-comment sa ibaba at i-share ang kwentong ito para sa mga naniniwala sa TRUE LOVE! 👇👇👇