Ang Pasko ay dapat panahon ng saya, pagmamahalan, at pagbibigayan. Ngunit para kay Elise, ang buntis na asawa ng isang milyonaryong negosyante, naging gabing hindi niya malilimutan ang mismong Christmas party na inaasahan sana niyang magiging masaya. Isang gabi kung saan lumabas ang tunay na kulay ng mga taong akala niya’y pamilya.

Si Elise ay anim na buwang buntis at nakatira kasama ang asawa niyang si Damian—isang kilalang negosyante na minahal niya hindi dahil sa kayamanan nito, kundi dahil sa pagiging mabait at maalaga. Ngunit isang bagay ang hindi alam ng karamihan: hindi tanggap ng ina ni Damian si Elise. Para rito, hindi karapat-dapat ang babae sa anak niya. At ang mas masakit, may isa pang babae sa buhay ng biyenan niya—ang dating karelasyon ng anak niyang si Damian. Ang babaeng ayaw niyang mawala sa pamilya nila: si Charlene.

Tahimik si Elise. Hindi siya palaban. Hindi siya sanay sa gulo. Kaya kahit masakit, tiniis niya ang bawat irap, insulto, at pabulong na paninira ng biyenan niya. Alam niyang hindi niya kayang pilitin ang puso ng mga taong ayaw sa kanya. Ang tanging mahalaga sa kanya ay ang asawa niyang si Damian, na akala niya noon ay maaasahan.

Hanggang sa dumating ang Christmas party.

Naghanda si Elise nang maaga, nagsuot ng simpleng pulang bestida, at nagpunta sa event kahit ramdam niyang may mangyayaring hindi maganda. Ngunit dahil ayaw niyang masira ang gabi ng asawa niya, sinubukan niya pa ring ngumiti.

Pagdating niya, ramdam niyang hindi siya welcome. Tahimik ang paligid, parang may inaabangang eksena. At hindi nagtagal—dumating sina Charlene at ang biyenan niya. Magkatinginan sila at sabay na ngumiti… isang ngiting punô ng panlilibak.

“Halika dito, Elise,” sabi ng biyenan niya. “May regalo kami para sa ’yo.”

Tahimik ang buong lugar. Nagtataka ang mga bisita. Si Elise, bagama’t kinakabahan, lumapit. Ngunit bago pa siya makapagsalita, may malamig na likidong ibinuhos sa kanya—diretso sa ulo, sa mukha, at sa dibdib na may dinadalang bata.

Malamig. Mabigat. Nakakasakit ng katawan.

Napatigil ang lahat.

Napatulala si Elise, nanginginig, habang ang mga tao’y nagtititigan. Ang mistress, si Charlene, ang mismong may hawak ng timba. Ang biyenan niya’y tumatawa, walang bahid pagsisisi.

“Para sa kapritso mong buntis ka daw,” sabi ng biyenan. “Kahit alam naman nating hindi yan sa anak ko.”

Umigting ang bulungan. Nagngingitngit si Elise pero hindi niya kayang sumigaw. Ang buong pagkatao niya’y gumuho. Hindi lamang dahil sa ginawang panghahamak—kundi sa paraang pinagkaitan siyang ipagtanggol ng sariling asawa.

Si Damian, na nasa event, ay nanatiling tahimik. Parang hindi alam ang gagawin. Parang natatakot. At doon lalo pang nadurog si Elise.

Ngunit may hindi alam ang lahat.

Hindi sanggol ni Damian ang dinadala niya.

Hindi dahil sa pagtataksil—kundi dahil hindi dugo ni Damian ang dumadaloy sa katawan niya. Hindi alam ng lahat, lalo na ng biyenan niyang palamura, na hindi totoong anak si Damian ng lalaking itinuring niyang ama. At hindi alam ni Damian na ang tunay niyang amang matagal nang nawawala—ay ang mismong may-ari ng kumpanyang inaasahan niyang mamanahin.

Matagal na palang itinatago ng biyenan ang katotohanan: hindi tunay na anak ng asawa niya si Damian, at natatakot itong malaman ng anak niya na may mas malaki pa pala siyang karapatan sa kompanya.

At sa happeng iyon, mismong ama ni Elise—isang kilalang milyonaryo na nagtatag ng sariling empire sa industriya—dumating para sa biglaang pagbisita. Hindi niya alam ang nangyayari. Hindi niya alam ang ginawa kay Elise. Pero nang makita niyang binuhusan at pinahiya ang sariling anak niya, hindi siya nag-atubili.

“Anak ko ang babaeng yan,” malakas niyang sabi, sabay turo kay Elise. “At ang apo kong dinadala niya—hindi niyo kailanman maaaring saktan.”

Nagkagulo ang lahat. Nanginig ang biyenan. Natulala si Charlene. At si Damian, lupaypay, parang naputulan ng hininga.

Ang hindi nila alam—ang taong binastos nila ay anak ng mismong pinakamalaking investor ng kanilang kumpanya. At ang kumpanyang inaasahan ng pamilya ni Damian… hawak pala ng taong iyon sa isang pirma lang.

Kinagabihan, naglabas ng pahayag ang ama ni Elise. Hindi siya maghihintay ng paliwanag. Hindi siya magtitimpla ng mga salita. Iisa lang ang gusto niyang masiguro: protektado ang anak niyang si Elise at ang apo niyang dinadala nito.

At si Damian, na noon ay hindi niya alam kung paano ipagtanggol ang asawa niya, ay napilitan harapin ang isang katotohanang matagal nang nakatago—hindi pala sa pamilya niya ang kapangyarihan. At ang babaeng hinayaan niyang saktan… iyon pala ang nag-iisang kayang magligtas sa kanya.

Sa gabing halos ikawasak ng mundo ni Elise, lumabas ang katotohanan. At sa unang pagkakataon, hindi niya kailangang magmakaawa. Dahil ang taong matagal na niyang iniiyakan—ay hindi siya iniwanan ngayon.

Ang Christmas party na tumatak sa kanya bilang pinakamadilim na gabi… ang siyang naging simula ng tunay na pagbabago sa buhay nilang lahat.