Sa loob ng isang lumang ampunan, kung saan ang bawat bata ay nangangarap ng isang pamilya, nagsimula ang isang kwentong pag-ibig na sinubok ng panahon at tadhana. Si Riano, isang batang tahimik at mapagmasid, ay may iisang misyon sa buhay: ang protektahan si Ada. Si Ada ang tinuturing niyang “prinsesa”—ang batang laging tinutukso dahil sa kanyang pagiging bungi at iyakin. Para kay Riano, walang ibang mahalaga kundi ang makita si Ada na nakangiti.

Hindi maipaliwanag ni Riano ang kanyang nararamdaman, pero sa murang edad, alam niyang espesyal si Ada. Dumating ang pagkakataon na aampunin na sana siya ng mag-asawang pulis, ang mga Montefalco. Ito na sana ang sagot sa kanyang mga dasal—ang magkaroon ng magulang. Ngunit nang alukin ng mag-asawa na ampunin din si Ada para maging kapatid niya, tumanggi si Riano. Isang desisyon na ikinagulat ng marami. Ang rason niya? “Crush” niya si Ada at ayaw niya itong maging kapatid dahil balang araw, gusto niya itong maging “prinsesa” sa tunay na buhay.

Tinanggap ni Riano ang pag-aampon sa kanya ng mag-isa, baon ang pangakong babalikan niya si Ada. Ngunit sadyang mapaglaro ang tadhana. Nang siya ay makaalis, naiwan si Ada at ang kanilang kaibigang si Alessandra. Sa paglipas ng panahon at sa kawalan ng komunikasyon, inakala ni Ada na kinalimutan na siya ni Riano. Ang batang lalaki naman, sa kabila ng marangyang buhay sa piling ng mga umampon sa kanya, ay hindi tumigil sa pag-iisip kay Ada. Bawat regalong binibili niya, bawat tagumpay, ay inaalay niya sa alaala ng kababata.

Ilang taon ang lumipas, muling nagkrus ang landas nila sa high school. Hindi naging madali ang lahat; si Ada, na puno ng tampo, ay hindi pinansin si Riano. Ang dating batang iyakin ay isa nang magandang dalaga na hinahangaan ng marami. Kinailangan pang suyuin ni Riano ang dalaga at ipaliwanag na ang paglayo niya ay para rin sa kanilang kinabukasan. Nang magkaayos, naging saksi ang kanilang mga kaibigan, kabilang na si Alessandra, sa paglago ng kanilang pagmamahal.

Si Riano ay sumunod sa yapak ng kanyang mga kinilalang magulang at naging isang magiting na pulis, habang si Ada naman ay nagtapos bilang isang Psychologist. Ang kanilang relasyon ay tila perpekto—matatag, puno ng respeto, at nakasentro sa pangarap. Nag-propose si Riano, at sa wakas, abot-kamay na nila ang “happy ending.”

Ngunit, biglang gumuhit ang dilim sa kanilang masaya sanang kwento.

Nalagay sa gitna ng kontrobersya si Riano nang maitalaga siya sa Criminal Investigation and Detection Group (CIDG). Sunod-sunod ang mga kaso ng krimen kung saan ang mga biktima ay pawang mga pasyente ni Ada. Ang nakakakilabot, ang “signature” o istilo ng pagsasagawa ng krimen ay kuhang-kuha sa therapy methods na ginagamit ni Ada. Lahat ng ebidensya—mula sa posisyon ng mga biktima hanggang sa mga sulat na naiiwan—ay tila sadyang itinuturo si Ada bilang ang may sala.

Dito nasubok ang paninindigan ni Riano. Ang kanyang mga kasamahan sa trabaho, maging ang kanyang mga boss, ay kumbinsidong si Ada ang salarin. Pinararatangan siyang “biased” dahil sa kanyang relasyon sa suspek. Halos isuko na ni Riano ang kanyang tsapa, pero nanatili siyang matibay. Alam niyang hindi magagawa ng kanyang fiancée ang mga ibinibintang dito. Sa kabila ng panggigipit at mga bulung-bulungan, sarili niyang imbestigasyon ang kanyang ginawa.

Isang gabi, habang lugmok si Ada sa depresyon dahil sa mga paratang, isang estudyante ang lumapit kay Riano. Ang estudyanteng ito ay may hawak na video—isang ebidensya na magbabago sa takbo ng lahat. Sa video, kitang-kita ang isang babaeng nakapula na nagsasagawa ng krimen. At hindi ito si Ada.

Sa mabilis na takbo ng pangyayari, natunton ni Riano ang kinaroroonan ng tunay na salarin. Sa bahay kung saan naroon si Ada, naabutan niya ang kanilang kababatang si Alessandra. Ang kaibigang inakala nilang karamay ay siya palang may tinatagong poot at inggit.

Lumabas ang katotohanan sa isang mainit na komprontasyon. Si Alessandra, na puno ng galit, ay inamin ang lahat. Inggit ang nagtulak sa kanya upang sirain ang buhay ni Ada. Inggit dahil si Riano ay laging nakatingin kay Ada. Inggit dahil si Ada ang laging bida. Ibinunyag ni Alessandra na siya ang gumawa ng mga krimen at pinalabas na si Ada ang may gawa upang makulong ito at mawala sa landas nila ni Riano. Lumabas din ang madilim na nakaraan ni Alessandra, na siya rin ang responsable sa pagkawala ng buhay ng kanyang sariling adoptive father dahil sa labis na sama ng loob.

Sa huli, nanaig ang hustisya. Napigilan ni Riano si Alessandra bago pa man may masaktan na iba. Ang babaeng naging kaibigan nila ay humantong sa kulungan, ngunit sa kasamaang palad, pinili nitong wakasan ang sariling buhay sa loob ng selda—isang trahedya na nag-iwan ng pilat sa puso nina Riano at Ada.

Ang kwentong ito ay hindi lamang tungkol sa pag-ibig, kundi isang paalala sa panganib ng inggit na hindi naagapan. Pinatunayan ni Riano na ang tunay na pagmamahal ay ang pananatili sa tabi ng iyong sinisinta kahit na ang buong mundo ay tinalikuran na siya. Sa huli, pinili nina Riano at Ada na magpakasal at ipagpatuloy ang buhay, bitbit ang aral na ang tiwala at pagpapatawad ang susi sa tunay na kapayapaan.