Hindi pa man umaabot sa sukdulan ang ingay ng mga rally sa buong bansa, biglang may nangyaring hindi inaasahan: naputol ang lahat sa isang kisap-mata. Parang may pumindot sa isang invisible switch at sabay-sabay na napatigil ang ingay, sigaw, at momentum ng kilusang matagal nang inaantabayanan ng mga sumusuporta. Ang mas nakakagulat, kinabukasan, nagising ang lahat sa delikadong tanong ng publiko: “Bakit natigil bigla? Ano ang nangyari kagabi?” At sa gitna ng pagkalito, may isang balitang kumalat tulad ng kidlat—nanatili pa ring Presidente si PBBM, samantalang ang kampo ni VP Sara, ayon sa bulong-bulungan, ay tila nawalan ng lakas, nagkawatak-watak, at ngayo’y sinasabing “nganga.” Ang mga DDS, na dati’y sandigan ng lakas ng kilusan, ay biglang nakita sa mga livestream na ipinagulong ang luha, hindi dahil sa talo ang laban, kundi dahil may bagay silang natuklasan na hindi nila kayang paniwalaan.

Ayon sa fictional insider na nakasaksi sa huling gabi ng malaking rally, may isang tinted van na biglang pumarada sa pinakamadilim na bahagi ng venue. Walang security detail, walang follow-up vehicle, walang branding. Para itong multong hindi dapat naroon. Ayon sa kwento, bumukas ang bintana nang mga tatlong pulgada—sapat lang para lumabas ang boses. At ang boses na iyon, malamig, mababa, at parang walang emosyon, ay nagsabing: “Itigil ninyo muna ang lahat. May kailangan kayong marinig.” Wala raw tao sa entablado na nagpahayag ng anunsyo, pero parang nagkaroon ng collective instinct ang buong crowd na huminto. Hindi ito takot. Hindi ito pagod. Ito’y parang premonition—isang pakiramdam na may paparating na hindi nila kaya.

Pagkatapos ng ilang minuto, may isang organizer na naglakad palapit sa sasakyan. Hindi siya makalapit ng husto; dalawang hakbang pa lang ang inilalapit niya ay parang may humaharang na hindi nakikita. Ang alam lang ng lahat, may ibinaba ang taong nasa loob ng van: isang brown envelope na makapal, lumang-luma, at may tatak ng isang ahensya ng gobyerno na matagal nang hindi nababanggit sa balita. Walang sumasabi kung ano ang nasa loob, pero nang bumalik ang organizer na tila nanginginig pa ang kamay, nakita raw ito ng isang volunteer na nagtanong kung ayos lang siya. Ang sagot: “Hindi ito dapat nakita ng tao.”

Kinabukasan, parang domino effect ang nangyari. Lahat ng rally pages—tahimik. Lahat ng organizers—hindi nagpo-post. Ang mga dating nag-aaway sa comment section—biglang nagtanong na lang kung ano ang nangyari. At nang sumunod pang araw, kumalat ang balita tungkol sa envelope: ayon sa source, iyon daw ang “confidential file” na kay tagal nang itinatago at kay tagal nang pinagtatakpan ng mga taong nasa parehong kampo at oposisyon. Walang papanig ang dokumento. Ang laman daw nito ay maaaring sumira sa kahit sinong mapangalanan. At sa kasamaang-palad, ayon sa bulong, kabilang sa mga mapapahamak ang isang mataas na opisyal na malapit kay VP Sara.

Isang audio recording ang diumano’y laman ng envelope. Ayon sa fictional account, dalawang boses ang nasa loob: isang boses na kalmado at isang boses na nag-aalangan. Ang pinag-uusapan nila: “plano B,” “fallback strategy,” at isang katagang mas nakakatakot kaysa lahat—“kung sino ang unang itutumba kapag kumalat ang totoo.” Hindi malinaw kung sino ang nagsasalita, ngunit ayon sa mga nakapakinig na vlogger, isa doon ay “kilalang-kilala” ng publiko. Nang marinig nila ito, ang ilan ay napaiyak, ang iba’y napayuko, at ang ilan ay biglang naglabas ng livestream na puro patlang, walang salita, puro buntong-hininga. May nagkomento pa nga: “Kung totoo ‘to, tapos tayo.”

Sa Palasyo, ayon sa fictional insider, nagkaroon ng biglaang emergency meeting na hindi pa dapat nangyayari. Madaling-araw, walang media, walang press release. May isang heneral na hindi dapat naroon na biglang pumasok sa kwarto. May isang dating political operator na ide-deny ng kahit sinong opisyal. At may isang kilalang personalidad na ilang taon nang hindi lumalabas sa TV. Ang unang tanong: “Sino ang naglabas ng file?” Ang pangalawa: “Kanino pumapanig ang leak?” At ang pangatlo: “Paano kung lumabas ito bukas?”

Ang sagot ng pinakamatandang opisyal sa kwarto: “Huwag nating hintaying bukas. Kailangan nang gawin ngayon ang dapat gawin.” Hindi sinabi kung ano ang “dapat gawin,” ngunit pagkatapos ng meeting, may dalawang tao raw na biglang nag-resign nang walang paliwanag. At kinabukasan, may isang agency head na biglang lumipad pa-probinsya, dala ang pamilya, walang dahilan.

Samantala, sa kampo ni VP Sara, mas matindi ang naging epekto ng fictional file. Ayon sa source sa kwento, nagkaroon ng emergency war room meeting kung saan may sumigaw ng: “Ito ba ang dahilan kung bakit humina ang suporta?” May isa namang nagbitaw ng linyang kinilabutan ang lahat: “Hindi rally ang problema natin. May nagtatanggal sa atin mula sa loob.” At doon, nagsimulang magkaroon ng panic. May nagbato ng folder. May lumabas na umiiyak. May nag-ulat na may kumakalat na screenshots ng internal group chat nila na hindi nila alam kung paano nakalabas.

Ang mas masakit para sa kampo ni VP Sara ayon sa fiction: hindi sila sigurado kung ang file ay gawa ng kalaban, dating kaalyado, o mismong tao sa loob. Kaya nang kumalat ang tsismis na “nganga” sila, ang totoo ay hindi sila natatalo sa rally—kundi sa informasyon.

Samantala, ang DDS, na siyang pinaka-sentimental sa lahat ng pangyayari, ay nakaranas ng pinakamalaking emotional collapse sa fictional scenario. Dati, halos araw-araw silang nagchi-cheer, nagpupuyat, nagla-livestream, nagsasama-sama sa events. Pero nang kumalat ang balitang may “audio” at may “file 1” na hindi dapat lumabas, isa-isang nagtanong ang mga vlogger: “Sino ang nilaro?” “Tayo ba ang ginamit?” “Bakit biglang tahimik ang lahat ng lider?” May ilan pang nakatanggap ng mensaheng anonymous na nagsasabing: “Huwag kayong pumunta sa rally. Hindi kayo safe.” Hindi malaman kung prank o warning. Pero sapat iyon upang matakot ang ilan.

Sa gitna ng lahat, nanatili pa ring Presidente si PBBM sa fictional narrative, hindi dahil sa suporta, hindi dahil sa rally, kundi dahil sa isang bulong na kumalat mula sa loob ng Palasyo: “Mas delikado ang magpalit ng lider habang may sumasabog na sekreto.” Ang ibig sabihin, ayon sa kwento, ay hindi nila kayang hayaang may bagong presidente na hindi pa alam ang buong lawak ng implikasyon ng file. Kung totoo ito, mas nakakakilabot: may gumagalaw sa likod ng politika na mas malaki pa sa mga partido, kampo, o alyansa.

At dito dumating ang pinakamasakit na tanong na lumulutang sa fictional political underground: kung hindi kay VP Sara, hindi kay PBBM, hindi sa oposisyon nanggaling ang file… sino ang totoong nagtatago sa likod ng anonymous drop? May limang pangalan na ibinubulong—isang dating power broker, isang retired general, isang tycoon, isang unknown strategist, at isang grupo na walang record sa kahit anong database. Pero pinakamalakas ang pangalawang teorya: hindi sila lima. Isa lang ang nagpaikot sa lahat.

At bago muling tumahimik ang buong bansa sa shock, may isa pang anonymous message na kumalat sa social media: “Kung nagulat kayo sa File 1, maghintay kayo sa File 2.” Walang clue kung ano ang laman. Walang nakakaalam kung kailan lalabas. Pero sapat na iyon upang ang lahat—DDS, supporters, critics, at mismong mga nasa gobyerno—ay sabay-sabay na huminto at magtanong: “Ano pa ang hindi natin alam?”

At dito nagtatapos ang unang yugto. Pero ang takot… nagsisimula pa lang.