Ang Matinding Babala na Hindi Pinakinggan: Si Joy, Si Marvin, at ang Red Flags

Ang pag-ibig ay sadyang bulag, at walang mas hihigit pa sa kuwento ni Joy, isang babaeng nagpakasal sa lalaking paulit-ulit na nagpapakita ng matitinding red flags. Si Marvin, ang kasintahan ni Joy na naging asawa, ay kilala na ng kanilang matalik na kaibigan na si Mary Beth bilang isang manloloko, abusado, at hindi mapagkakatiwalaan.

Nagsimula ang toxic relationship nila noong sila ay magkakaklase pa lamang sa kolehiyo. Kahit naging opisyal na ang relasyon ni Marvin at Joy, umabot sa puntong hinaharot pa rin ni Marvin si Mary Beth, na para bang wala siyang kasintahan. Nang maging opisyal silang magkarelasyon, hindi na nga mabilang kung ilang beses nagloko si Marvin sa loob ng halos walong taong pagsasama. Sa tuwing gumagawa ito ng katarantaduhan, si Mary Beth ang takbuhan ni Joy. Ngunit mas marupok pa sa chalk si Joy; sa tuwing humihingi ng tawad si Marvin, madali niyang napapatawad ang lalaki, sa likod ng mga manipulative na salita, tulad ng: “Kahit naman nagawa ko ‘yun, ikaw pa rin naman ang laging iniisip ko, ikaw pa rin ang tumatakbo sa utak ko.”

Ang huling panloloko ni Marvin ang naging mitsa ng kakaibang proposal. Nahuli ni Joy si Marvin na may kausap sa cellphone nang patago, at sa halip na hiwalayan, inilabas ni Marvin ang singsing. Kahit pa halos umiyak at umapoy sa galit si Mary Beth, hindi siya pinakinggan ni Joy. Ang huling mensahe ni Joy kay Mary Beth ay matindi: “Sa tingin ko, kamatayan lang ang makapaghihiwalay sa amin ni Marvin. Sa tingin ko, kami talaga ang tinadhana sa isa’t isa at papatunayan ko ‘yun sa iyo, papatunayan kong kayang magbago ng isang tao.”

Walang kamalay-malay si Joy, ang kamatayan nga talaga ang magiging susi sa kanilang paghihiwalay, dahil ito ang magiging sandata ng kanyang asawa.

Ang Inheritance Clause: Pera, Pagkamatay, at ang Lihim na Habilin
Naging magarbo ang kasal nina Joy at Marvin dahil sa suporta ng ama ni Joy, si Ginoong Gilbert, na isa sa pinakamayaman sa kanilang lugar. Si Ginoong Gilbert, na nakaramdam na malapit na siyang mamatay dahil sa sakit sa puso—isang bagay na itinago niya sa pamilya upang hindi magdagdag ng problema—ay gumawa ng kanyang last will and testament bago ang kasal.

Nang mamatay si Ginoong Gilbert, nag-iwan siya ng malaking mana para kay Joy, bilang separate property. Kalahati ng ari-arian ng matanda ay napunta kay Joy, na may kasunduan pa ng dalawang kapatid nito na ibibigay kay Joy ang pinakamalaking bahagi dahil siya ang bunso.

Dito nagsimulang magpakita ng totoong kulay si Marvin. Sa gitna ng pagluluksa ni Joy, inuna ni Marvin ang usapin tungkol sa pera.

“Ibig mong sabihin, kasal kami ni Joy at lahat ng mga ari-arian niya ay ari-arian ko rin?” tanong ni Marvin sa abogado.

Ngunit ang kasulatan at ang batas ang nagbigay ng malaking sampal kay Marvin. Ipinaliwanag ng abogado na ang mana o inheritance ay kino-consider na separate property at hindi community property ng mag-asawa. Ibig sabihin, ang pera ay mapupunta lamang sa pangalan ni Joy, at siya lang ang pwedeng humawak nito.

Ang Tanging Paraan ni Marvin:

Nagbigay ng cynical na advice ang abogado kay Marvin: “Kung gusto mong makihati sa perang mamanahin ni Ma’am Joy, dalawa lang ang pwede mong gawin: It’s either personal kang humingi sa kanya, o kung mamatay siya, ganun lang po ‘yun.”

Ang linyang ito—“o kung mamatay siya”—ay tumatak sa isipan ni Marvin. Dahil ang pera ay tinabi lamang ni Joy sa bangko at hindi niya agad makukuha, tuluyan nang nag-iba ang ihip ng hangin. Nagsimula siyang laging mag-away kay Joy, sinisisi ang babae, at mas lalo pang lumala ang pambababae niya sa coworker niyang si Mariela, na ngayon ay ang kanyang kabit. Nagplano si Marvin: “I will hit two birds in one stone.”

Ang Pag-atake sa Bangin at ang Himala ng Amnesia
Upang isagawa ang kanyang masamang balak, inaya ni Marvin si Joy na magbakasyon, na isang ruse lamang. Dinala niya ang asawa sa isang liblib na lugar—isang bangin. Matapos iparada ang sasakyan, inilayo niya si Joy sa kotse at bigla siyang hinatak at itinulak nang malakas pabagsak sa bangin. Ang huling katagang narinig ni Joy mula sa kanyang asawa ay ang walang konsensyang, “Pasensya ka na, trabaho lang ‘to.”

Ang plano ni Marvin ay perpekto: hindi lang siya magiging legal na single, kundi makukuha na rin niya ang lahat ng ari-arian at pera ni Joy.

Pagkatapos ng krimen, kaswal siyang umuwi, naghintay ng isang araw, at nag-report sa pulis na nawawala ang kanyang asawa. Nagbigay siya ng mga gawa-gawang ebidensya, kabilang ang paggamit sa pangalan ni Mary Beth bilang alibi. Dahil walang nakitang matibay na ebidensya ang pulis na direktang nag-uugnay kay Marvin sa pagpatay, nanatiling missing person ang kaso.

Ang Himala ng Kaligtasan:

Ngunit sa gitna ng kadiliman, isang himala ang nangyari. Nang itulak si Joy, ang kanyang katawan ay tumama sa ilang mga sanga ng puno, na nagpabagal sa kanyang pagbagsak, at sa huli, bumagsak siya sa isang mababaw na lawa. Nakaligtas siya sa trahedya, ngunit ang matinding trauma at impact ay nagdulot sa kanya ng amnesia.

Nagising si Joy na wala siyang maalala—wala siyang pangalan, hindi niya kilala ang kanyang ama, at maging si Mary Beth ay hindi niya maalala. Nagpalaboy-laboy siya sa gubat ng halos dalawang linggo bago siya nagsimulang maglakad upang makahanap ng kasagutan.

Ang Pagbabalik ng Alaala at ang Matinding Paghihiganti
Makalipas ang limang taon, idineklara ni Marvin na patay si Joy. Legal na siyang single, kaya naman inangkin niya ang lahat ng pera ni Joy. Nagpakasaya siya kasama ang kanyang kabit na si Mariela—bumili sila ng luho, naglakbay, at ginamit ang pera ni Joy para sa kanilang kaligayahan.

Samantala, nagpalaboy-laboy si Joy sa siyudad hanggang sa makarating siya malapit sa dating kumpanya ng kanyang ama. Doon, biglang nanumbalik ang kanyang mga alaala matapos siyang makita at matulungan ng isang dating empleyado ng kanyang ama, si Kuya Nick. Mula bata pa, kilala na ni Kuya Nick si Joy, kaya dinala niya ito sa espesyalista, nagpagamot, at unti-unting nanumbalik ang lahat ng kanyang memorya—mula sa pagtataksil, sa sampal, hanggang sa pagtulak sa kanya sa bangin.

Agad na humingi ng tulong si Joy sa mga kaibigan at kasamahan ng kanyang yumao na ama, at nagsumbong sa mga awtoridad. Hindi na siya naghintay pa. Nagplano si Joy ng matinding paghihiganti.

Isang gabi, habang nagpapakasaya si Marvin at Mariela sa bahay ni Joy, may biglang kumatok sa kanilang pinto. Nang buksan ni Marvin, halos mapaluhod siya sa takot at gulat: Nakatayo sa kanyang harapan ang asawa niyang inakala niyang matagal nang patay.

“Joy, Anong ginagawa mo dito? Pinatay na kita!” sigaw ni Marvin. “Sa bibig mo na rin nanggaling ‘yung krimen na ginawa mo, at sigurado akong pagbabayaran mo ‘yun!” tugon ni Joy.

Kasabay ng kanyang pagdating, pumasok ang mga pulis. Agad na pinosasan sina Marvin at Mariela.

Nahaharap ngayon sina Marvin at Mariela sa patong-patong na kaso: attempted murder, homicide, pagnanakaw (ng mana ni Joy), at pagsisinungaling sa mga awtoridad. Ang plano ni Marvin na perfect crime ay nabigo dahil sa himala at sa tindi ng paghihiganti ni Joy. Ang babaeng martir noon ay bumalik bilang isang survivor na handang ipaglaban ang katotohanan at hustisya, na nagpapatunay na ang kamatayan nga lamang ang maghihiwalay sa kanila—ngunit sa paraang si Marvin ang literal na mamamatay sa bilangguan dahil sa kanyang mga kasalanan.