Sa arena ng pulitika sa Pilipinas, kung saan ang ingay at intriga ay laging nasa rurok, isang partikular na pangalan ang patuloy na sentro ng kontrobersiya at pag-atake: si Bise Presidente Sara Duterte. Hindi pa man natatapos ang kanyang termino, paulit-ulit na siyang kinakaharap ng mga banta at planong impeachment mula sa mga miyembro ng Mababang Kapulungan. Ang mga pagtatangkang ito ay hindi lamang nagpapahiwatig ng matinding political rivalry kundi nagpapakita rin ng mas madilim at mas mapanganib na aspeto ng pulitika—ang paggamit sa mga konstitusyonal na proseso para sa pansariling interes at vendetta.

Ang mga pangyayaring ito ay nagdudulot ng matinding pagkadismaya at galit sa publiko, na nagtatanong kung bakit mas inuuna ng ilang mambabatas ang impeachment laban sa isang opisyal na pinili ng taumbayan sa pamamagitan ng napakalaking mandate, kaysa sa pag-aksiyon sa mga tunay na problema ng bansa. Ang sagot, ayon sa mga insider at political analyst, ay nakakagulat at nakakabahala: TAKOT at ang isang nakakasuklam na “budget-driven racket.”

Ang Opisyal na Paninindigan ni VP Sara: Hindi Nakakagulat
Matapos umingay ang balita tungkol sa panibagong pagtatangka ng impeachment, naglabas ng opisyal na pahayag si Bise Presidente Sara Duterte na nagpapakita ng kanyang katatagan at kahandaan. Ang kanyang pahayag ay tila isang mic drop na nagpapahiwatig na alam niya ang tunay na laro na ginagampanan ng kanyang mga kalaban.

“The latest pronouncement by some members of the House of Representatives on a new impeachment complaint is not surprising,” ang kanyang direkta at matapang na pahayag.

Ang pagiging “hindi nakakagulat” ng mga banta ay nagpapakita na para kay VP Sara at sa kanyang kampo, ang impeachment ay hindi na isang isyu ng accountability kundi isa nang paulit-ulit na political weapon. Ang bawat banta ay tila isang rehearsal lamang para sa mas malaking laban sa hinaharap, na naglalayong guluhin ang kanyang focus at sirain ang kanyang image sa mata ng publiko.

Gayunpaman, binigyang-diin niya ang kanyang kahandaan na humarap sa katotohanan. “I have always stood ready to answer any allegation grounded in fact and truth,” na nagpapahiwatig na handa siyang harapin ang due process basta’t ang mga akusasyon ay may matibay na basehan at hindi lamang gawa-gawa.

Ang ‘Budget-Driven Racket’: Presyo sa Likod ng Impeachment
Ang pinakamatinding rebelasyon na bumabalot sa isyu ng impeachment ay ang pagbubunyag ng isang “budget-driven racket”—isang sistema kung saan ang mga pirma ng kongresista para sa impeachment ay ginagamit na pambayad o pamalit sa budget allocations na kanilang kailangan para sa kanilang mga distrito.

Ang nakakabahalang impormasyon na ito ay hindi lamang galing sa mga ordinaryong chismis kundi kinumpirma mismo umano ng mga iginagalang na mambabatas. Binanggit sa source ang mga pahayag nina Senador Chiz Escudero at Rep. Toby Tiangco, na tila nagpapatunay na ang impeachment ay naging isang commodity o racket na.

Ang balitang ito ay nagbigay ng malaking sampal sa integrity ng Kongreso. Kung ang mga mambabatas, na dapat sana ay nagsisilbing boses ng taumbayan, ay nagpapalit ng kanilang boto at paninindigan sa halaga ng budget at pera, nangangahulugan itong ang proseso ng impeachment—isang seryosong mekanismo para panagutin ang mga tiwaling opisyal—ay ginagamit lamang bilang isang personal na negosyo at pamamaraan ng pressure.

Hindi Prinsipyo, Kundi Presyo:

Sa mata ng publiko, ang impeachment laban kay VP Sara ay hindi na tungkol sa accountability o prinsipyo. Ito ay tungkol sa “presyo” at “insecurity.” Ang impeachment ay ginagamit bilang bargaining chip sa likod ng pintuan ng kapangyarihan. Ito ay isang malinaw na indikasyon na ang ilang pulitiko ay handang isantabi ang mandate ng taumbayan at ang konstitusyon kapalit ng pondo at pansariling benepisyo.

Ang Tunay na Motibasyon: Ang Matinding Takot sa 2028
Kung ang impeachment ay hindi batay sa katotohanan at prinsipyo, ano ang tunay na nagtutulak sa mga kalaban ni VP Sara? Ayon sa source at political observers, ang sagot ay simple: Ang matinding takot sa 2028 Presidential Elections.

Si VP Sara Duterte ay nananatiling isa sa pinakamalakas na contender para sa pagkapangulo sa susunod na halalan. Ang kanyang napakalaking mandate noong 2022 ay nagpapakita ng kanyang malawak na popular support. Para sa kanyang mga kalaban—lalo na ang mga political faction na natatakot sa pagbabago ng landscape ng kapangyarihan—ang impeachment ay isang paraan upang pigilan, sirain ang image, at bawasan ang kanyang political capital bago pa man dumating ang 2028.

Ang Banta ng Pananagutan:

Ang mas malalim na takot ay ang posibleng pananagutan ng mga kasalukuyang opisyal kapag si VP Sara na ang naging presidente. Kung siya ang mananalo, may malaking posibilidad na ang mga isyu ng korapsyon at anomalya na tila hindi pinapansin ngayon—tulad ng binanggit na Flood Control Anomalies—ay mabubuksan at iimbestigahan.

Ayon sa tagapagsalita, ang kawalan ng aksyon sa mga isyu tulad ng Flood Control Anomalies habang nakatuon ang atensyon sa impeachment ay nagpapahiwatig ng selective justice at political agenda. Mas inuuna ang pag-atake sa isang political rival kaysa sa pagtatanggol sa pondo ng bayan.

Ang pananaw na ito ay lalong pinatindi ng mga naunang pahayag ni VP Sara at ng Duterte camp na tila nagbibigay ng mga pahiwatig tungkol sa korapsyon sa ilalim ng kasalukuyang administrasyon, kabilang ang akusasyon na “dalawang tao lang ang nagkontrol ng budget ng Pilipinas.” Kung ang mga Duterte ay “never nagpalabas ng statement… na hindi totoo,” tulad ng iginiit ng tagapagsalita, ang impeachment ay maaaring isang depensibong mekanismo ng mga natatakot na mabunyag ang kanilang katiwalian.

Isang Laro ng Insecurity at Paninira
Ang impeachment laban kay VP Sara Duterte ay isang malinaw na halimbawa kung paano ginagamit ang pulitika bilang isang laro ng insecurity at paninira, sa halip na public service. Ang mga mambabatas na dapat sana ay gumagawa ng batas at nagpoprotekta sa interes ng taumbayan ay tila nagiging mga political pawn sa isang budget-driven racket.

Ang atensyon ay nalilihis sa mga isyung personal at politikal, habang ang mga tunay na kailangan ng Pilipino ay naisasantabi. Ang pagtuligsa sa mga personalidad tulad ng political analyst na si Ronald Llamas, na pinuna ng tagapagsalita dahil sa pagiging “chismoso” at “bulok,” ay nagpapakita ng matinding polarization sa political landscape—isang kalagayan kung saan ang personal na pag-atake at discredit ay mas importante kaysa sa constructive discussion at public service.

Sa huli, ang impeachment laban kay VP Sara Duterte ay hindi lamang isang laban sa pagitan ng mga political faction. Ito ay isang malaking pagsubok sa demokrasya at integrity ng mga institusyon ng bansa. Dapat malaman ng taumbayan kung bakit mas inuuna ng Kongreso ang isang political vendetta kaysa sa pag-aksiyon sa mga isyu na direktang umaapekto sa buhay ng bawat Pilipino. Ang sagot sa impeachment na ito ay hindi lamang nasa Konstitusyon kundi nasa kalooban at kahandaan ng bawat mambabatas na magsilbi nang tapat at walang takot sa katotohanan.