Sa gitna ng lumalaking ingay ng pulitika at protesta sa bansa, ang mga political rallies ay naging isang karaniwang backdrop sa pang-araw-araw na buhay. Ngunit sa likod ng mga sigaw at placards, may mga kuwento ng pagkadismaya, pananamantala, at hypocrisy na nagpapabigat sa katotohanan. Kamakailan, isang kontrobersyal na rally ng mga tagasuporta ng DDS ang hindi lamang nagdulot ng kaguluhan sa Maynila kundi naglantad din ng isang malaking budol na tila pinansamantalahan ang pagiging tapat ng kanilang mga tagasuporta. Ang insidenteng ito ay nagbigay-liwanag sa isang mas malaking isyu: Sino ba talaga ang nakikinabang sa mga political rallies, at para kanino ba talaga ang mga protesta?

Ang Konsepto ng “Manatejos”: Budol at Pananamantala

Sinimulan ng vlogger na nagpakilalang “Batang Maynila” ang kanyang pagsusuri sa pamamagitan ng pagpapakilala sa isang bagong termino: ang mga “banateros,” na madalas na makita sa mga pro-DDS events, ay tinatawag na ngayong “manatejos.” Ang katawagang ito ay puno ng sarkasmo, na nagpapahiwatig na ang mga indibidwal na ito ay tila magkakamukha at madaling maloko—na inihahalintulad sa isang stereotypical figure na tinawag na “Jack Angongo.” Ang satirical na paglalarawan ay hindi lamang tungkol sa hitsura; ito ay tungkol sa kawalan ng critical thinking at ang madaling pagpayag na maging tool sa kamay ng iba.

Ngunit ang mas matindi ay ang rebelasyon tungkol sa mga organizer. Tinalakay ang isang rally ng DDS kung saan ang mga kalahok ay naiwang walang pamasahe pauwi. Isang malaking budol ang naganap. Ang mga organizer, partikular ang isang tinukoy na “Eric Cellis” (na diumano’y isang kalbo na dating NPA), ay inakusahan na kumikita nang malaki mula sa mga rallyista.

Ang galit ng nagsasalita ay umabot sa sukdulan nang kanyang sabihing ang mga rallyista ay “tanga” at “bobo” dahil nagpabudol sa mga organizer at vloggers. Ayon sa kanya, ang mga organizer at ang mga prominenteng vlogger ay nagpapayaman sa sarili sa pamamagitan ng mga donations at mobilization funds, habang ang mga foot soldiers na nagra-rally ay nagpapagod at naiiwang walang-wala. Ang insensitivity at pananamantala na ito ay nagpapakita ng isang malaking agwat: ang mga nasa tuktok ay kumikita mula sa pagiging tapat ng mga grassroots supporters. Ang DDS vloggers na may maraming cellphone sa rally, na tila “paldo” o mayaman, ay isang nakikitang patunay ng financial gain na ito.

Bandalismo at ang Galit ni Yorme Isko Moreno

Hindi lamang ang financial exploitation ang nagdulot ng galit; nagkaroon din ng matinding bandalismo sa Maynila kasunod ng rally. Ibinahagi ang displeasure ni dating Manila Mayor Isko Moreno, na mariing nagpahayag: “Malaya ang magpahayag pero huwag babuyin ang ating lungsod.”

Ang bandalismo sa mga pader, na kinailangang linisin at pinturahan, ay nagdulot ng pag-aksaya ng pondo ng bayan (para sa pintura at labor), na dapat sana ay inilaan para sa serbisyo publiko. Ang mga nagprotesta, na diumano’y “hinakot” mula sa mga probinsya at hindi taga-Maynila, ay binatikos ng nagsasalita. Ang isyung ito ay nagpapakita ng malaking pag-ihipokrito. Paanong ang mga nagpoprotesta laban sa katiwalian at korapsyon ay sila mismo ang nagdudulot ng pag-aksaya ng pondo ng taumbayan? Ang kanilang aksyon ay sumasalungat sa kanilang mensahe. Ang protesta ay dapat na tungkol sa pagpapabuti ng bayan, hindi sa paggawa ng pinsala at pagdaragdag ng burden sa local government.

Ang Hamon kay “Boy Lighter” at ang Isyu ng Kredibilidad

Ang diskusyon ay lumipat sa isang partikular na indibidwal na nagbigay ng kontrobersya: si “Boy Lighter” o “Kuya Mark,” na naaalala sa kanyang controversial statement tungkol sa pagsusunog ng gulong. Ang kanyang mga pahayag ay naging aggressively personal, partikular ang pag-atake kay John Vic Remulla, na diumano’y kinutya at tinakot ni “Boy Lighter” dahil sa “taas ng bakod” nito.

Ang nagsasalita ay nag play ng audio clip ni “Boy Lighter” na nananawagan para sa pagbibitiw ni Pangulong Marcos, akusasyon ng korapsyon, at pahayag na “kurapot” ang bansa. Ngunit ang pagbatikos ay hindi lamang nakatuon sa kanyang mga statement kundi sa kanyang kredibilidad.

Sino si “Boy Lighter”? Ano ang kanyang pinag-aralan? Ano ang kanyang ambag sa bayan? Ang mga katanungang ito ay nagpapakita ng pagkadismaya sa estilo ng activism na tila mas nakatuon sa pambabastos, pagmumura, at pag-iingay kaysa sa constructive engagement o filing of cases. Ang nagsasalita ay nagpahayag na si “Boy Lighter” ay isang duwag na magtatago kapag nagkagulo, habang ang mga tao na pinamumunuan niya ang haharap sa problema.

Ang hamon na harapin si John Vic Remulla ay may malalim na kahulugan: Kung siya ay matapang, dapat siyang humaharap nang personal at hindi nagtatago sa likod ng vlog o microphone. Ang pagtaas ng bakod ni Remulla ay ipinaliwanag bilang necessity para sa proteksyon laban sa mga nanggugulo, na nagpapahiwatig na ang activism na ito ay hindi mapayapa.

Ang Tunay na Motibo: Sariling Interes Laban sa Bayan

Ang analysis ng DDS rally ay nagtapos sa isang matinding konklusyon: Ang mga rallyista at ang kanilang mga organizer ay tila ipinaglalaban ang “sarili nilang interes” at hindi ang kapakanan ng bansa.

Ang mga DDS vloggers, na “paldo” at may maraming cellphone, ay nagpapakita na ang protesta ay naging isang kumikitang negosyo. Ang audio clip ni “Boy Lighter” na nagsasabing magpapatuloy ang mga rally hangga’t hindi nakukulong ang mga korap na pulitiko ay pinuna ng nagsasalita. Ayon sa kanya, kung totoo ang kanilang concern sa korapsyon, dapat silang magsampa ng kaso sa halip na puro “dakdak” lang. Ang rhetoric ay madali; ang aksyon sa korte ang mahirap. Ang kanilang prophecies, tulad ng hula na magkakaroon ng bagong presidente sa Disyembre 1 na hindi natupad, ay nagpapawalang-saysay sa kanilang kredibilidad at nagpapatunay na ang kanilang mga pahayag ay batay sa emosyon at speculation, hindi sa katotohanan at ebidensya.

Sa huli, ang kuwento ng budol, bandalismo, at ang agwat sa wealth sa pagitan ng mga organizer at mga tagasuporta ay isang matinding paalala sa mga mamamayan: Kailangan nilang mag-isip-isip, maging mapanuri, at huwag magpabudol. Ang tunay na activism ay nagsisimula sa integritad at walang-sawang paghahanap sa katotohanan, hindi sa pananamantala at paglikha ng kaguluhan para sa sariling kapakanan. Ang pondo ng bayan ay para sa bayan, at ang pagiging vocal laban sa korapsyon ay dapat na sinasamahan ng malinis na kamay at tunay na pagmamahal sa bayan.