Ang Ironiya ng Kapangyarihan: Bakit Haharapin ni Senador Rodante Marcoleta ang Kaso ng Perjury sa Harapan ng Ombudsman na Dati Niyang Kalaban

Sa mundo ng pulitika, ang gulong ay laging umiikot. Ang taong nasa itaas ngayon ay maaaring nasa ibaba bukas, at ang taong ginigisa mo sa isang hearing ay maaaring maging hukom mo sa susunod na kaso. Walang mas nagpapakita ng katotohanang ito kaysa sa kaso ng Perjury na kasalukuyang kinakaharap ni Senador Rodante Marcoleta sa Office of the Ombudsman. Ang sitwasyon ay puno ng ironiya: Si Marcoleta, na kilalang matalas magtanong at dating ‘gumigisa’ kay Ombudsman Samuel Martires (na tinukoy ng ilang kritiko bilang “Ombutsman Boeing Remuya”), ay ngayon haharap sa kaso na hahawakan mismo ng Ombudsman. Ang kasong ito ay naglalantad hindi lamang ng posibleng paglabag sa batas kundi pati na rin ng malalim na isyu ng kredibilidad at pananagutan sa pampublikong serbisyo.

Ang Ironiya ng Kapalaran: Ang Nagigisa Ngayon, Ang Hukom Bukas
Ang pinakamatingkad na punto sa kontrobersya ni Marcoleta ay ang balik-karma na sinasabi ng mga kritiko. Si Senador Marcoleta ay kilala sa kanyang matinding pagtatanong at pagiging kritikal sa mga opisyal ng gobyerno sa mga pagdinig sa Senado. Kabilang sa kanyang mga tinarget ay ang kasalukuyang Ombudsman, si Samuel Martires. Ang paghaharap ni Marcoleta sa Ombudsman ngayon ay nagpapatunay na “panapanahon lang yan,” at hindi sa lahat ng oras ay ikaw ang “mambubuli.”

Ang kaso ay nagdadala ng isang malinaw na mensahe sa lahat ng pulitiko: ang iyong mga aksyon at desisyon ay may kakayahang bumalik at bumalik sa iyo. Ang mga dating pagtatalo ay maaaring maging batayan ng pulitikal at personal na tensyon, na nagpapabigat sa sitwasyon ni Marcoleta.

Ang Matinding Akusasyon: ‘Zero Contributions’ vs. P112 Milyong Donasyon
Ang reklamo laban kay Senador Marcoleta ay nakasentro sa isang malinaw na paglabag sa batas: ang kanyang Statement of Contributions and Expenditures (SOCE) para sa 2025 elections.

Ang Ebidensya:

Ang Deklarasyon: Idineklara ni Marcoleta sa kanyang sworn SOCE ang “zero contributions.”

Ang Pag-amin: Sa kabila ng kanyang deklarasyon, umamin siya sa isang TV interview noong Nobyembre 7, 2025, na nakatanggap siya ng mga donasyong pang-kampanya na umabot sa 112 milyong piso.

Ang pagdeklara ng zero contributions sa isang sworn document (tulad ng SOCE) habang alam na may natanggap siyang P112 Milyong donasyon ay isang sadyang “falsehood upon a material matter,” na siyang eksaktong depinisyon ng Perjury sa ilalim ng Revised Penal Code Article 183.

Ang Motibo: Ayon sa reklamo, sadyang idineklara ni Marcoleta ang zero contributions dahil hiniling umano ng donor na huwag isiwalat ang kanyang pangalan. Gayunpaman, binibigyang-diin ng batas na obligado ang bawat kandidato na ilahad ang lahat ng kontribusyon at donor, kahit ayaw ng donor na isiwalat ang pangalan. Ang pagtanggap ng ganoong kalaking halaga nang hindi idinedeklara ay naglalabas din ng hinala tungkol sa pinagmulan ng pondo (source of funds).

Nagpapataas din ng kilay ang malaking agwat sa pagitan ng kanyang ginastos sa kampanya (halos P112.8 milyon) at ang kanyang naiulat na net worth (P51.9 milyon), na nagpapahiwatig na ang pinagmulan ng kanyang pondo ay dapat na masusing imbestigahan.

Ang Anino ng Pagdududa: Marcoleta vs. Escudero at ang Comelec
Bukod sa kasong kriminal sa Ombudsman, mayroon ding kasong inihain laban kay Marcoleta sa Commission on Elections (Comelec) para sa posibleng paglabag sa election law dahil sa maling deklarasyon sa SOCE.

Ngunit ang kasong ito sa Comelec ay binalot ng kawalan ng tiwala mula sa mga kritiko, na ikinumpara ang sitwasyon sa kaso ni Chiz Escudero noon. Inabsuwelto raw ng Comelec si Escudero sa isang kaso kung saan inamin niya na tumanggap siya ng P30 milyong donasyon mula sa isang government contractor—na malinaw na bawal sa Omnibus Election Code—dahil “walang ebidensya.”

Ang pag-absuwelto kay Escudero ay nagdulot ng matinding pagdududa sa integridad ng Comelec, lalo na’t si George Garcia (dating abogado ni Escudero) ay miyembro na ngayon ng komisyon. Ang pagdududa ay nakatuon sa posibilidad na maaaring matulad ang kaso ni Marcoleta sa Comelec sa kaso ni Escudero, na nagpapahiwatig na ang Comelec ay tila kulang sa “bayag” upang ipatupad ang batas sa mga pulitikong may mataas na posisyon.

Ang Epekto ng Kaso: Diskwalipikasyon, Multa, at Sira sa Reputasyon
Kung mapatunayang guilty si Senador Marcoleta sa kasong Perjury, maaaring harapin niya ang matitinding parusa na makakaapekto hindi lamang sa kanyang kalayaan kundi pati na rin sa kanyang karera sa pulitika:

Kaso sa Krimen (Criminal Case): Pagkakakulong o multa sa ilalim ng Revised Penal Code.

Diskwalipikasyon sa Posisyon: Maaaring matanggal sa paghawak ng posisyon at ipagbawalang tumakbo muli sa anumang posisyon sa gobyerno.

Administrative/Electoral Sanctions: Maaaring magmula sa Comelec, tulad ng pag-cancel ng pagkapanalo o pagbabawal tumakbo.

Pinsala sa Reputasyon: Ang kaso ay nagdudulot ng malaking pinsala sa kanyang kredibilidad, lalo na sa gitna ng mga diskusyon sa survey ng “WR Numero” kung saan nakakuha siya ng mataas na ranggo bilang Top Performing Senator, na kinukwestiyon ng mga kritiko dahil sa tila hindi kapani-paniwalang resulta (tulad ng mataas na ranggo nina Robin Padilla at Bato Dela Rosa sa kabila ng pagiging madalas absent).

Ang kaso ni Marcoleta ay isang matibay na aral na ang pananagutan ay dapat na umiiral sa lahat ng antas ng pamahalaan. Ang kanyang kaso ay naghahanap ng hustisya hindi lamang para sa batas, kundi para sa tiwala ng publiko na matagal nang nasira dahil sa mga maling deklarasyon at tila paglabag sa election law. Ang publiko ay naghihintay kung ang Ombudsman ay kikilos nang walang kinikilingan, at kung ang Comelec ay makakakuha ng lakas ng loob upang ipatupad ang batas nang walang pagtatangi.