Sa Likod ng Kamera: Ang Pagsabog ni Rowena Guanzon at Ang Pagguho ng Kredibilidad sa Social Media

Sa isang bansa kung saan ang mga public figures ay madalas na hinuhusgahan sa kanilang online persona, ang mga candid na sandali sa likod ng kamera ay nagiging pinakatunay na salamin ng kanilang pagkatao. Kamakailan, ang isang viral video na nagpapakita kay Rowena Guanzon na “nagwawala sa mall” ay nagdulot ng malaking shock at kontrobersya, naglalantad ng isang arogante at mapanlait na pag-uugali na taliwas sa kanyang mga naunang discourse tungkol sa batas at freedom of speech.

Si Guanzon, isang figure na matagal nang trending sa pulitika at social media dahil sa kanyang mga opinionated na pahayag, ay dating tinawag na “Kakampink” ngunit ngayo’y tila pumapanig na sa “DDS”—isang pagbabagong ideolohikal na tila nagbigay sa kanya ng moniker na “Buangson” dahil sa tila “may tililing” na takbo ng pag-iisip. Ang kanyang mall meltdown ay nagbigay ng weight sa mga akusasyon ng pagiging “hambog” at “mayabang.”

Ang Hypocrisy ng Freedom of Speech
Bago pa man lumabas ang mall video, si Guanzon ay naging vocal sa pagtatanggol kay suspended Congressman Kiko Barzaga. Ang kanyang argumento ay nakasentro sa “constitutional rights” at “freedom of speech” ni Barzaga, lalo na para sa mga miyembro ng Kongreso na bumabatikos sa mga opisyal ng gobyerno.

Mariin niyang idiniin ang pagkakaiba sa pagitan ng pagbatikos sa mga pribadong mamamayan (na tinawag niyang “slander” at mali) at sa mga public figure (na aniya’y katanggap-tanggap). Ang kanyang quote, “Ang sinasabi ko lang mas lalo na dapat na may freedom of speech ang mga members of Congress… Pero kung government official naman ang kanilang kini-criticize like our president Bong, bakit naman kayong mga congressman masasaktan para sa kanya?” ay tila naglatag ng kanyang legal and moral high ground.

Ngunit ang argumento ni Guanzon ay agad na pinuna. Ipinunto na ang “freedom of speech ay may limitasyon din po ‘yan.” Kung naniniwala si Barzaga sa kanyang constitutional right, bakit niya “tinanggal” ang kanyang mga post? Ang aksyon ni Barzaga na bawiin ang kanyang mga pahayag ay tila nagpapahiwatig na inamin niya ang kanyang pagkakamali o natakot sa mas matinding parusa, na sumisira sa core ng pagtatanggol ni Guanzon.

Ang Pag-uugali sa Mall: Hindi Ka Naka-Rolex!
Ang lahat ng theories at defenses ni Guanzon ay gumuho nang kumalat ang viral video sa mall. Ang video ay nagpakita kay Guanzon na sumisigaw, nagtuturo, at nanlalait sa isang tao. Ang pinaka-kontrobersyal na pahayag ay ang tahasang panghuhusga sa financial status ng indibidwal: “Hindi ka nga naka-Rolex. Hindi ka nga naka-Gucci.”

Ang scenario na ito ay direktang sumalungat sa kanyang naunang argumento: ang pinagsisigawan at nilalait ni Guanzon ay hindi isang public figure na karapat-dapat batikusin, kundi isang “private citizen.” Ang kanyang pag-uugali ay nagbigay-diin sa klasismo at arogansya na tila nagtatago sa likod ng kanyang persona bilang isang public servant at legal analyst.

Ang kanyang desperation ay lalo pang lumabas nang tangkain niyang pigilan ang pagre-record: “Wala pong mag-video mo. Wala pong magvi-video.” Ang attempt na ito na kontrolin ang narrative ay nagpapakita ng kawalang-kaalaman na ang action niya ay nasa public space at subject sa scrutiny.

Pinuna ng tagapagsalita ang kanyang pag-uugali, tinawag itong “grabe” at kinuwestiyon kung ito pa rin ba ay maituturing na “free speech.” Ang behavior na ito ay nagbigay ng isang malaking red flag, na nagtatanong kung bakit ang isang taong may matibay na kaalaman sa batas ay tila walang kontrol sa sarili at gumagawa ng slander sa public space.

Ang Akusasyon ng Political Strategy at Zero Boto
Ang mga aksyon ni Guanzon ay tiningnan bilang bahagi ng isang estratehiya para tumakbo sa pulitika. Sa social media, ang engagement at controversy ay madalas na ginagamit upang manatili sa relevance. Ngunit ang strategy na ito ay maaaring magkaroon ng malaking backlash.

Kinumpirma ng tagapagsalita na si Rowena Guanzon nga ang nasa video, at nagpahayag ng matinding pagkadismaya sa kanyang pagiging “manlait,” lalo na sa mga ordinaryong Pilipino. Ang paghusga batay sa material wealth ay isang masakit na katotohanan sa ating lipunan na hindi dapat tanggapin mula sa isang figure na naghahangad ng public service.

Ang viral video ay nagbigay ng isang malinaw na babala sa mga botante: “Buti na lang may ibang camera o sa likod ng camera pala ganito ang ugali.” Ang pagiging ipokrito at ang aroganteng pag-uugali ay hindi mga katangiang dapat taglayin ng isang public servant.

Ang prediction ng tagapagsalita ay matindi: “Naku zero boto ka. Zero boto ka sigurado ha. Zero boto ka ah misson ha.” Ang sentiment na ito ay sumasalamin sa pagnanais ng publiko na maging tapat at may dignidad ang mga public official. Ang mall meltdown ni Guanzon ay hindi lamang isang personal blunder; ito ay isang pagbagsak ng integrity na maaaring maging costly sa kanyang political ambition. Ang public backlash ay nagpapatunay na ang tunay na wealth ay nasa character, hindi sa Rolex o Gucci.