Sa mahabang kasaysayan ng musikang Pilipino, marami na tayong nasaksihang mga bituin na kuminang at nagbigay ng kulay sa ating mga buhay gamit ang kanilang mga awitin. Sila ang naging sandalan natin sa oras ng sawi, kasama sa oras ng saya, at boses ng ating mga damdamin. Ngunit sa kabila ng kinang ng entablado at hiyawan ng mga taga-hanga, may mga kwento ng biglaang paglisan na sadyang gumulat at nagpaiyak sa buong sambayanan. Ito ang mga OPM icons na sa tingin natin ay makakasama pa natin ng matagal, ngunit sa isang iglap, ang kanilang mga boses ay naging alaala na lamang na puno ng panghihinayang.

Una sa listahan ng mga hindi malilimutang paglisan ay ang kwento ni Ric Segreto, ang Filipino-American balladeer na nagbigay sa atin ng mga klasikong awitin tulad ng “Kahit Konting Pagtingin” at “Give Me A Chance.” Noong dekada 80, siya ang tinaguriang isa sa mga kilabot ng kolehiyala dahil sa kanyang gwapong mukha at boses na humahaplos sa puso. Nasa rurok siya ng tagumpay at nirerespeto bilang isang mahusay na mang-aawit, guro, at journalist nang mangyari ang hindi inaasahang trahedya. Isang araw noong Setyembre 1998, habang binabagtas niya ang daan sakay ng kanyang motorsiklo, isang aksidente ang biglang tumapos sa kanyang makulay na buhay. Sa edad na 45, iniwan niya ang mundo ng musika na nagluluksa, kasabay ng isa pang OPM singer na si Willy Garte na pumanaw din sa halos parehong panahon dahil din sa aksidente sa kalsada.

Hindi rin natin malilimutan ang kwento ni Teddy Diaz, ang orihinal na gitarista at pundasyon ng legendary rock band na The Dawn. Siya ang henyo sa likod ng kantang “Salamat” at hinahangaan dahil sa kanyang galing sa paggigitara na tila nakikipag-usap sa mga nakikinig. Marami ang nagsasabi na siya sana ang magiging pinakamahusay na gitarista sa kanyang henerasyon kung hindi lang naputol ang kanyang pangarap. Sa isang madilim na gabi noong 1988, habang dadalaw sana sa kanyang nobya, siya ay naging biktima ng karahasan sa kalsada na dulot ng masasamang loob. Ang kanyang biglaang pagkawala sa edad na 25 ay tinaguriang “The Great Loss” ng industriya, isang sugat na matagal bago naghilom sa puso ng mga rakista.

Isa sa mga pinakabagong kirot sa puso ng mga Pilipino ay ang paglisan ni Jovit Baldivino. Mula sa pagiging simpleng tindero ng siomai hanggang sa tanghaling kauna-unahang grand winner ng Pilipinas Got Talent, naging inspirasyon siya ng marami. Ang kanyang makapangyarihang boses ay muling bumuhay sa mga lumang kanta, ngunit sa kabila ng tagumpay, dumaan din siya sa mga pagsubok. Noong tila bumabangon na ulit ang kanyang karera at nagsisimula nang tanggapin muli sa mga malalaking events, bigla siyang isinugod sa ospital matapos ang isang performance sa Christmas party. Sa kasamaang palad, hindi na kinaya ng kanyang katawan ang komplikasyon sa kalusugan. Pumanaw siya sa edad na 29, naiwan ang isang pamilya at mga pangarap na hindi na matutuloy.

Sa mga mahihilig sa classic hits, ang pagkawala ni Eddie Peregrina, ang Jukebox King noong dekada 70, ay isang malaking dagok. Siya ang boses sa likod ng “Together Again” at “Two Lovely Flowers.” Sa kasikatan niya noon, siya ang pinapangarap ng karamihan at mayroon pang sariling TV show kasama ang Superstar na si Nora Aunor. Nakabili siya ng magagarang sasakyan katas ng kanyang pagsisikap, ngunit sadyang mapaglaro ang tadhana dahil ang isa sa mga sasakyang ito ang naging sanhi ng kanyang malagim na aksidente sa EDSA Shaw underpass. Matapos ang ilang linggong pakikipaglaban sa ospital, tuluyan siyang namaalam sa edad na 31, iniwan ang mga tagahanga na luhaan sa biglaang pagtatapos ng kanyang awitin.

Mayroon ding mga kwento ng misteryo at sakit, tulad ng kay Rodel Naval, ang nagpasikat ng awiting “Lumayo Ka Man Sa Akin.” Noong kasagsagan ng kanyang kasikatan noong early 90s, bigla na lamang siyang nangayayat at naging matamlay. Marami ang nagtaka kung bakit bigla siyang nawala sa sirkulasyon, hanggang sa mabalitaan na lamang na pumanaw siya sa Canada. Taon ang lumipas bago inamin ng pamilya ang tunay na sanhi ng kanyang pagpanaw, isang sakit na noo’y kinatatakutan at puno ng stigma. Gayundin ang sinapit ni Joseph Cipriano ng bandang Freshmen, ang kumanta ng “Sayang na Sayang.” Ang kanyang buhay ay tinapos ng isang di kilalang salarin sa labas ng isang club, isang kaso na hanggang ngayon ay balot pa rin ng mga katanungan.

At syempre, ang pinaka-nakakapanghinayang sa lahat ay ang kwento ng young superstar na si Julie Vega. Sa edad na 16, nasa kanya na ang lahat – kasikatan, ganda, talento sa pag-arte at pag-awit. Ang kanyang kantang “Somewhere in My Past” ay naging himig ng bayan. Ngunit bigla na lamang siyang nagkasakit ng sunod-sunod na karamdaman na nagdulot ng panghihina ng kanyang katawan. Maraming haka-haka ang lumabas, mula sa medikal na kondisyon hanggang sa mga pamahiin tungkol sa mga nilalang na hindi nakikita, lalo na’t galing siya sa taping sa isang lumang simbahan. Ang kanyang libing ay dinagsa ng libo-libong tao, tanda ng pagmamahal ng sambayanan sa “mga mata ni Anghelita” na masyadong maagang ipinikit ng tadhana. Ang mga artistang ito ay maaaring wala na, ngunit ang kanilang musika ay mananatiling buhay sa puso ng bawat Pilipino.