Ang Pasko ay panahon ng pagkakaisa, pasasalamat, at pagmamahalan, at walang mas hihigit pa sa pagpapakita ng tunay na diwa nito kaysa sa pamilya ng Eat Bulaga. Nitong nagdaang selebrasyon para sa Christmas Party 2025, hindi lamang simpleng kasiyahan ang naganap sa TVJ Production at sa buong Dabarkads. Ito ay isang gabing puno ng luha, tawa, at higit sa lahat, matinding pasasalamat sa lahat ng pagsubok na nalampasan at sa mga biyayang natanggap ng pinakamatagal na noontime show sa kasaysayan ng Pilipinas. Mula sa mga batikang host hanggang sa mga masisipag na staff sa likod ng camera, muling napatunayan na ang samahang nabuo sa loob ng mahigit apat na dekada ay hindi lamang basta trabaho, kundi isang tunay na pamilya na hindi matitibag ng anumang bagyo.

Nagsimula ang hapon sa isang napaka-solemn na Thanksgiving Mass. Sa gitna ng kinang ng mga Christmas lights at dekorasyon, naging sentro ng pagtitipon ang pagpapasalamat sa Poong Maykapal. Dito, makikita ang mga haligi ng industriya na sina Tito Sotto, Vic Sotto, at Joey de Leon na taimtim na nagdarasal kasama ang kanilang mga empleyado. Napaka-refreshing makita na sa likod ng mga tawanan sa telebisyon, ang pundasyon ng kanilang tagumpay ay ang pananampalataya at pagkilala sa biyayang nagmumula sa Itaas. Ang bawat salita ng pari sa misa ay tila humahaplos sa puso ng bawat Dabarkads, lalo na’t sariwa pa sa alaala ng lahat ang mga hamong hinarap ng kanilang produksyon nitong mga nakaraang taon.

Pagkatapos ng banal na misa, agad na sumunod ang inaabangang Thanksgiving Party. Ngunit hindi ito ang tipikal na party na puro sayawan lang. Punong-puno ito ng mga sorpresang inihanda ng TVJ Production para sa kanilang mga staff. Sa puntong ito, hindi mo na makikita ang distansya ng pagiging “boss” at “empleyado.” Lahat ay pantay-pantay na nagsasalu-salo sa masasarap na pagkaing Pilipino na sadyang inihanda para sa gabing iyon. Ang bawat mesa ay puno ng kwentuhan tungkol sa mga karanasan nila sa studio, ang mga biruan na hindi nakikita ng viewers, at ang mga sakripisyong ginagawa ng bawat isa para lamang makapagbigay ng saya sa bawat tanghalian ng mga Pilipino sa buong mundo.

Isa sa mga pinaka-nakakaantig na bahagi ng gabi ay ang pagbibigay-pugay sa mga “silent heroes” ng Eat Bulaga—ang mga cameramen, writers, utility personnel, at production assistants. Sa mensaheng ibinigay nina Tito, Vic, at Joey, binigyang-diin nila na kung wala ang mga taong ito sa likod ng tabing, hindi aabot ang Eat Bulaga kung nasaan man ito ngayon. May mga staff na ilang dekada na ring nananatili sa programa, at ang kanilang katapatan ay binigyan ng kaukulang pagkilala. Marami ang hindi nakapigil sa pag-iyak nang magbahagi ang ilan sa mga empleyado tungkol sa kung paano sila itinaguyod ng TVJ Production sa gitna ng mga personal na krisis. Dito mo talaga mararamdaman na ang “Dabarkads” ay hindi lang isang brand, kundi isang pangakong walang iwanan.

Siyempre, hindi mawawala ang tradisyonal na raffle at palaro na laging dinaragsa ng hiyawan at katuwaan. Mula sa mga simpleng appliances hanggang sa malalaking cash prizes, ibinuhos ng TVJ Production ang kanilang biyaya para masiguro na uuwi ang bawat isa na may ngiti sa kanilang mga labi. Ngunit higit sa materyal na bagay, ang nakita nating baon ng bawat staff ay ang inspirasyon na magpatuloy. Ang 2025 ay taon ng panibagong simula, at sa gabing ito, malinaw na ang bawat miyembro ng production ay handang-handa na harapin ang susunod na kabanata ng kanilang paglalakbay sa telebisyon.

Sa huling bahagi ng programa, isang enggrandeng tribute ang inihandog para sa mga Dabarkads na naging bahagi ng kasaysayan ngunit wala na sa ating piling. Naging madamdamin ang pag-alala sa mga kasamahang pumanaw na, na nagpapaalala sa lahat na ang bawat sandali ay mahalaga. Ang gabing ito ay naging paalala rin sa mga bagong host at bagong staff na sila ay bahagi ng isang napakalaking legasiya. Ang Eat Bulaga ay hindi lang tungkol sa ratings; ito ay tungkol sa serbisyo at sa pagkakaibigang nabuo sa loob ng studio.

Habang nagtatapos ang Christmas Party, isang masiglang awitin ng “Eat Bulaga” theme song ang umalingawngaw sa buong venue. Sabay-sabay na kumanta ang lahat—may mga magkakayakap, may mga nagtatawanan, at may mga tahimik na nagmamasid habang pinagmamasdan ang pamilyang kanilang kinabibilangan. Ang selebrasyong ito ay hindi lang basta pagdiriwang ng Pasko, kundi isang matibay na pahayag na hangga’t may mga Pilipinong nagnanais sumaya, mananatili ang mga Dabarkads. Ito ang tunay na diwa ng Paskong Pinoy: puno ng pag-asa, puno ng pasasalamat, at higit sa lahat, puno ng pagmamahal na walang hanggan. Isang maligayang Pasko sa lahat ng Dabarkads sa buong mundo!