Sa madilim at puno ng mga kwento sa kasaysayan ng New Bilibid Prison sa Muntinlupa, wala nang ibang pangalan ang nag-iwan ng malalim at tumatagal na takot tulad ni Marcial “Baby” Ama Perez. Tinaguriang “Hari ng Bilibid” o ang pinuno ng isang kilalang pangkat, ang kwento ng maikli ngunit maunos na buhay ni Baby Ama ay hindi lamang isang pahina sa kasaysayan ng krimen kundi isang trahedya ng tadhana, pagpapabaya, at mga maling desisyon na humantong sa isang wakas na hindi na mababago. Ipinanganak sa kahirapan at lumaki sa mga eskinita na puno ng gulo, si Marcial ay maagang nasadlak sa mundo ng karahasan, kung saan ang batas ng lansangan ang tanging paraan upang mabuhay. Ang palayaw na “Baby” ay hindi nagmula sa pagiging inosente kundi isang nakakakilabot na kabaligtaran sa kanyang marahas at walang takot na kalikasan kapag humaharap sa mga kalaban. Ngunit sa likod ng kanyang malamig na anyo ay isang kwentong bihirang malaman ng marami tungkol sa mga sulok ng damdamin ng isang taong tila kinalimutan na ng lipunan.

Nang pumasok siya sa malamig na rehas na bakal ng Bilibid, hindi pinili ni Marcial Ama ang yumuko; sa halip, pinili niyang umangat upang maging pinuno. Dito, kung saan nagtitipon ang mga pinakamatitigas na karakter ng lipunan, mabilis na pinatunayan ni Ama ang kanyang posisyon hindi lamang sa pamamagitan ng lakas kundi pati na rin sa talino at likas na kakayahang mamuno. Siya ay itinuturing na isa sa mga nagtatag ng pundasyon ng bandang “Sigue-Sigue,” isang pwersang nasa ilalim ng lupa na naghasik ng impluwensya sa sistema ng piitan sa Pilipinas sa loob ng mahabang panahon. Sa ilalim ng pamumuno ni Ama, ang mga gulo at internal na hidwaan ay naging pangkaraniwan, na ginawang tila isang arena ng tunggalian ang Bilibid. Ang mga kwento ay nagsasabing ang isang tingin lang ni “Baby Ama” ay sapat na para manginig kahit ang mga pinakamalalaking bilanggo, dahil alam nila na sa likod nito ay isang utos na maaaring ipatupad anumang oras.

Gayunpaman, ang rurok ng trahedya sa buhay ni Baby Ama ay ang pangyayaring humantong sa kanyang hatol na bitay na gumimbal sa publiko noong 1961. Sa gitna ng isang madugong gulo na naglalayong agawin ang kapangyarihan at personal na paghihiganti, si Ama ang itinuro bilang utak at direktang sangkot sa insidente laban sa mga karibal. Kahit na maraming kontrobersya ang pumalibot sa kanyang tunay na edad nang siya ay hatulan—na may mga sabi-sabing siya ay maaaring menor de edad pa lamang nang iupo sa silya elektrika—ang malupit na katotohanan ay nagpasya ang sistema noong panahong iyon na wakasan na ang banta na dala niya. Sa araw ng kanyang huling hantungan, nang tumunog ang hudyat, hindi lang nito tinapos ang buhay ng isang tao kundi isinara rin ang isang kabanatang puno ng dugo at luha sa mundo ng Bilibid. Ang imahe ni Baby Ama na naglalakad nang tahimik patungo sa silya elektrika ay naging simbolo ng bagsik ng batas at kawalan ng pag-asa ng mga naligaw ng landas.

Ang pagpanaw ni Baby Ama ay hindi naging dahilan upang makalimutan ang kanyang pangalan; sa halip, ito ay naging inspirasyon para sa maraming pelikula at kwento sa kalaunan. Ang mga pelikulang tumatalakay sa kanyang buhay, lalo na ang mga ginampanan ng mga sikat na action star tulad ni Robin Padilla, ay bumago sa tingin ng publiko kay Baby Ama mula sa isang kinasusuklamang kriminal patungo sa isang komplikadong “anti-hero.” Nagsimulang makita ng tao na hindi lang siya basta may sala, kundi biktima rin ng pagkakataon, isang produkto ng lipunang salat at hindi pantay. Ang mga kwento tungkol sa katapatan, kapatiran, at maging ang mga naudlot na pag-ibig ng “Hari ng Bilibid” ay patuloy na ikinakalat, na nagpapalabo sa linya sa pagitan ng katotohanan at alamat.

Sa ngayon, kapag binabanggit ang Bilibid, hindi maiiwasang maalala si “Baby Ama” bilang isang paalala sa mga epekto ng karahasan at maling pamumuhay. Kahit na mahigit kalahating siglo na ang nakalipas, ang anino ng lalaking ito ay nananatili pa rin sa mga pader ng piitan. Ang kwento ni Marcial Ama Perez ay ang pinakamalinaw na patunay na ang landas ng pagkakamali, kahit na nagbibigay ng panandaliang kapangyarihan at kasikatan, ay hahantong pa rin sa kalungkutan. Ito ay isang mahalagang aral para sa bagong henerasyon, na nagpapaalala sa halaga ng kalayaan at paggawa ng tamang desisyon sa buhay. Ang alamat ni “Baby Ama” ay mananatiling isang pilat sa kasaysayan, isang malungkot na kwento ng isang “haring” walang trono na namuno sa isang kaharian ng kadiliman at huling pagsisisi.