Sa bawat sulok ng unibersidad, puno ng pangarap at pag-asa ang bawat estudyante na naglalakad sa mga pasilyo nito, bitbit ang kanilang mga libro at ang ambisyon na makapagtapos upang makatulong sa kanilang mga pamilya. Ganito inilarawan si Given Grace Cebanico, isang masipag at matalinong mag-aaral ng BS Computer Science sa Unibersidad ng Pilipinas – Los Baños (UPLB). Kilala siya bilang isang mabuting anak, kaibigan, at estudyante na may maliwanag na hinaharap. Walang sinuman ang nag-akala na ang kanyang pangalan ay magiging laman ng mga balita hindi dahil sa kanyang mga akademikong tagumpay, kundi dahil sa isang trahedyang yumanig hindi lamang sa Laguna kundi sa buong Pilipinas. Ang kanyang kwento ay isang masakit na paalala na sa likod ng tahimik na gabi, may mga panganib na nag-aabang na kayang bumago sa buhay ng isang pamilya magpakailanman.

Nagsimula ang lahat sa isang simpleng pagdiriwang. Katatapos lang ng midterm exams noon, Oktubre ng taong 2011, at tulad ng maraming estudyante, nais lamang ni Given Grace at ng kanyang mga kaibigan na magpalipas ng oras at mag-relax matapos ang matinding pag-aaral. Masaya silang nagtipon, nagkwentuhan, at nagtawanan, tinatamasa ang kalayaang dulot ng kabataan. Walang bahid ng takot o pangamba sa kanilang mga mukha dahil nasa loob naman sila ng isang komunidad na kilala sa pagiging akademiko at mapayapa. Nang matapos ang kasiyahan sa madaling araw, nagpasya na silang umuwi. Humiwalay si Given Grace sa kanyang mga kaibigan dahil iba ang direksyon ng kanyang uuwian. Ito ang huling pagkakataon na nakita siyang buhay at masaya ng kanyang mga kakilala. Ang inaakalang ligtas na pag-uwi ay naging simula ng isang bangungot na walang sinuman ang may gustong mangyari.

Hindi nakauwi si Given Grace. Ang mga oras ay naging araw, at ang pag-aalala ng kanyang pamilya at mga kaibigan ay napalitan ng matinding takot. Nagsimula ang malawakang paghahanap. Ang social media, mga poster sa paligid ng unibersidad, at ang tulong ng kapulisan ay pinakilos upang mahanap ang nawawalang estudyante. Ang bawat minutong lumilipas ay tila isang eternidad para sa kanyang mga magulang na umaasang makikita pang muli ang kanilang anak na nakangiti. Ngunit ang pag-asa ay gumuho nang matagpuan ang isang katawan sa isang kanal malapit sa Institute of Plant Breeding road sa loob ng unibersidad. Ang tagpo ay sadyang karumal-dumal at hindi makatao. Ang katawan ng dalaga ay natagpuang nakatali, may mga pasa, at halatang dumanas ng matinding hirap bago tuluyang binawian ng buhay. Ang kanyang bibig ay nilagyan ng tape, at ang kanyang mga gamit ay nagkalat, senyales ng isang marahas na pakikipagbuno.

Ang balita ng pagkatagpo kay Given Grace ay parang isang bombang sumabog sa komunidad ng Los Baños. Ang takot at galit ay bumalot sa bawat estudyante at residente. Paano nangyari ang ganito sa loob mismo ng unibersidad o sa paligid nito? Ang sigaw ng hustisya ay umalingawngaw. Hindi nagtagal, sa tulong ng masusing imbestigasyon at mga testigo, natunton ng mga otoridad ang mga suspek. Ang nakakagimbal na rebelasyon ay ang pagkakakilanlan ng mga salarin: isang tricycle driver at isang security guard—mga taong inaasahan sana na magbibigay ng serbisyo at proteksyon sa mga mamamayan. Ang tricycle driver na si Percival Brizuela at ang security guard na si Lester Ivan Rivera ay inaresto at kalaunan ay umamin sa krimen. Ang kanilang motibo? Ayon sa kanilang salaysay, sila ay nasa ilalim ng impluwensya ng masamang bisyo at napag-tripan lamang nila ang dalaga.

Ayon sa naging takbo ng imbestigasyon at pag-amin, habang naglalakad si Given Grace pauwi, hinarang siya ng tricycle na minamaneho ni Brizuela kung saan sakay si Rivera. Pilit siyang isinakay at dinala sa madilim na bahagi ng lugar. Doon, ginawa nila ang kahindik-hindik na krimen. Ninakawan na nila ang dalaga, hindi pa sila nakuntento at inabuso pa nila ang kanyang pagkababae. Ang labis na nakakadurog ng puso ay ang detalyeng nagmamakaawa ang biktima para sa kanyang buhay, ngunit naging bingi ang mga salarin sa kanyang mga iyak. Matapos ang kanilang makahayop na gawain, tinapos nila ang buhay ni Given Grace upang, sa kanilang isip, ay walang makapagsabi ng nangyari. Iniwan nila ito sa kanal na parang isang bagay na walang halaga, ninakaw ang kanyang laptop at cellphone, at umalis na tila walang nangyari.

Ang paglilitis sa kaso ay naging mabilis kumpara sa ibang kaso sa bansa, marahil dahil na rin sa bigat ng ebidensya at sa pag-amin ng mga suspek. Ang galit ng publiko ay naging instrumento upang mapabilis ang paggulong ng hustisya. Sa huli, hinatulan ng korte ang dalawang salarin ng habambuhay na pagkakakulong. Bagama’t nakamit ang legal na hustisya, ang sakit ng pagkawala ni Given Grace ay hindi kailanman mawawala sa kanyang pamilya. Ang kanyang ina, na buong tapang na hinarap ang mga paglilitis, ay nagsabing bagama’t naparusahan ang mga gumawa nito, wala nang makakapagbalik sa buhay ng kanyang anak at sa mga pangarap na sabay nilang binuo.

Ang trahedyang ito ay nag-iwan ng malalim na sugat at aral. Nagkaroon ng malaking pagbabago sa seguridad sa loob at labas ng unibersidad. Mas naging mahigpit ang mga patakaran sa mga tricycle driver at nagkaroon ng mas maraming ilaw sa mga kalsada. Ang kwento ni Given Grace Cebanico ay naging simbolo ng laban para sa kaligtasan ng mga kababaihan at estudyante. Ito ay paalala na ang kasamaan ay walang pinipiling lugar o oras, at ang pagiging mapagmatyag ay kailangan sa lahat ng pagkakataon. Higit sa lahat, ito ay kwento ng isang napakabuting dalaga na kahit wala na, ang kanyang alaala ay patuloy na nagsisilbing liwanag upang imulat ang mata ng marami sa realidad ng ating lipunan. Sa bawat estudyanteng nakakauwi ng ligtas, nawa’y maalala natin ang pangalang Given Grace, ang anghel na maagang kinuha, ngunit nag-iwan ng pangmatagalang pagbabago.